Na maanden thuis te hebben gewerkt en ook thuis de commissie- en raadsvergaderingen digitaal te hebben bijgewoond volgde het reces.
Normaal een tijd om heerlijk buiten te zijn, een terrasje te pakken, dagje strand of attractiepark te doen, maar helaas gooide Corona roet in het eten. En niet eens was het virus de “schuldige” voor het feit dat er veel tijd werd doorgebracht in de achtertuin, i.p.v. op pad te gaan, maar de overweldigende stroom toeristen die op ons prachtige eiland verbleven en nog steeds verblijven. Mooi toch, zou je zeggen?
Aan de ene kant, de economische kant, zeer zeker. De meeste terrassen, winkels en attracties hebben, naar horen zeggen, goed gedraaid. Dit is iets om zeker blij om te zijn, zeker voor de ondernemers die tijdens de lockdown hard waren getroffen. Door de mooie zomer en de enorme drukte hebben zij het verloren voorseizoen enigszins goed kunnen maken.
Aan de andere kant was er ook wat gemopper te horen. De straten, in met name Renesse en Zierikzee, waren te druk, de winkels (soms) te vol en de 1,5 meter werd vaak met een grote korrel zout genomen. De kwetsbaren onder ons voelden zich opgesloten in hun eigen omgeving. Overdreven? Zeker niet. Naast mijn raadswerk werk ik in een kleine speciaalzaak in Zierikzee. Gezien de grootte van de winkel kunnen er een beperkt aantal mensen tegelijk naar binnen. Dit leidt al tot boze gezichten, want ja, we zijn met zeven familieleden een dag in de stad dus moet iedereen mee naar binnen kunnen. Nee dus, maximaal 2 personen per familie. Handen ontsmetten is ook een “dingetje”. “Heb ik al bij de buren gedaan, ik ben allergisch voor de alcohol die er in zit, ik raak niets aan hoor, ik heb bijna geen vel meer” zijn veel gehoorde uitspraken om maar niet te hoeven ontsmetten. Soms boze en zelfs erg onfatsoenlijke reacties als men op de verantwoordelijkheden wordt gewezen.
Toch hebben we als inwoners van deze gemeente, ondanks de “lockdown en het nieuwe normaal” dat volgde, veel vrijheid gehad en hebben we dat nog steeds ten opzichte van andere inwoners van ons land en de buurlanden. Laten we dat koesteren, soms tot tien tellen, maar bovenal genieten van de mogelijkheden die we hier hebben en ach, die toeristen gaan ooit weer naar huis.
Wees voorzichtig, houdt afstand en zorg goed voor elkaar!