Samen de schouders eronder

Door: Guusje Poot

Vier jaar geleden begon ik, als politiek groentje, aan mijn eerste periode als raadslid. Altijd had ik een grote mond en dacht: ‘Al dat geneuzel en wat duurt het lang voor er een besluit wordt genomen! Dat ga ik maar eens veranderen’.

Duimdikke dossiers en ambtelijke taal

En oh, wat viel dat tegen. Duimdikke dossiers, ambtelijke taal, en termen als ‘amendement’, ‘motie’, ‘presidium’, ‘addendum’ waar ik over struikelde. Maar, na een tijd ploeteren op de inhoud, het ‘vertalen’ van de teksten om het leesbaar te maken en een gezonde dosis doorzettingsvermogen kwam er licht aan het eind van de tunnel. Hier geldt, hoe meer je het doet, hoe ‘gewoner’ het wordt.

Nu mijn eerste termijn er bijna opzit kan ik zeggen dat ik me thuis voel in de raad en in de aan mij toegewezen aandachtsgebieden. Het meedenken door en met inwoners en ondernemers, het inspreken in de vergaderingen en de onderlinge debatten maken dat je als raadslid in een dynamische omgeving werkt.

Het cement van onze samenleving

Waar mijn hart naar uitgaat zijn senioren, het cement van onze samenleving. Dankzij hen leven we in een welvarende maatschappij, denk op Schouwen-Duiveland aan de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog en nogmaals de opbouw van het eiland na de verwoestende Watersnoodramp van 1953. Daarom moeten we zuinig zijn op onze ouderen, zorgen dat zij zo lang als mogelijk zelfstandig kunnen wonen maar daarbij de zorg, die eventueel nodig is, niet uit het oog verliezen. Nu er steeds meer bejaardenhuizen verdwijnen, moeten we op zoek gaan naar alternatieve woonvormen waar onze ouderen zich veilig en thuis kunnen voelen. In veel kernen is het dorpshuis de laatste gemeenschappelijke voorziening. Deze moeten dan ook het hart van het dorp blijven en moeten we zwaarder op inzetten. Bijvoorbeeld door steeds meer voorzieningen als een pinautomaat, prik post op gezette tijden en bibliotheek functie te bundelen. Voorzieningen zoals supermarkten concentreren zich in de grotere kernen waardoor vervoer steeds belangrijker wordt. We moeten zorgen dat de bereikbaarheid naar deze voorzieningen optimaal is.

Op Leefbaar Schouwen-Duiveland ben ik trots, een partij die staat voor wat zij zegt en doet, en op mijn fractiegenoten, die net als ik de inwoners op eerlijke gronden de inwoners en ondernemers vertegenwoordigen. Trots ben ik op ons prachtige eiland waar ik nog lang hoop te mogen wonen en waar we met elkaar, inwoners, bestuurders en de talrijke bezoekers, streven naar een nog beter leefbaar eiland.

Terug naar het overzicht